Σελίδες

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΕΡΙΟΔΕΥΣΕ ΣΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ - «Απαιτούνται άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα» δήλωσε ο γραμματέας του ΣΥΝ Δ. Βίτσας



Ο Δ. Βίτσας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το πρωί του Σαββάτου 20/2/2010, βρέθηκαν στο Διδυμότειχο και μαζί με τον δήμαρχο κ. Χρήστο Τοκαμάνη είδαν από κοντά τις ζημιές τις πλημμυρισμένες εκτάσεις σε Πραγγί και Πύθιο. Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν τον Δήμο Ορφέα, μια περιοχή με ανυπολόγιστες ζημιές. Στα πλημμυρισμένα Λάβαρα ο κ. Βίτσας συναντήθηκε με τον Δήμαρχο της περιοχής κ. Βαγγέλη Πουλιλιό και λίγη ώρα αργότερα με τον δήμαρχο Φερών κ. Γιώργο Ούστογλου, ο οποίος όπως δήλωσε, οι Φέρες γνώρισαν την μεγαλύτερη καταστροφή μετά τη δεκαετία του '60.

Δηλώσεις Δ. Βίτσα στον Έβρο

Λάβαρα: Είναι επίσκεψη κατ’ αρχήν συμπαράστασης, αλλά δεν φτάνει. Απλά είδαμε από πολύ κοντά την κατάσταση. Και η κατάσταση μπορεί να περιγραφεί μόνο με μία λέξη, πραγματική καταστροφή. Έχει μεγάλη σημασία να πούμε το εξής, ότι η μεγάλη φυσική καταστροφή που επαναλαμβάνεται δεν είναι πια φυσική καταστροφή. Υπάρχουν ευθύνες και εστιάζονται στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν αυτά τα χρόνια. Εμείς με τις δυνάμεις μας θα προσπαθήσουμε, και ήδη φέραμε στην Ευρωβουλή το ζήτημα. Η δική μας άποψη είναι ότι πρέπει να κινηθούμε σε τρεις άξονες. Ένας άξονας αφορά τις άμεσες λύσεις. Με τον Δήμαρχο κάναμε μία αρκετά καλή συζήτηση και βρήκαμε το εξής πολύ απλό πράγμα. Οι αποζημιώσεις που θα δοθούν είναι τριπλάσιες περίπου από μικρά έργα που θα μπορούσαν να γίνουν, ώστε ο ίδιος ο Δήμος να σωθεί. Λέμε, συγχρόνως, ότι χρειάζεται και μία καινούρια μελέτη, ώστε να δημιουργηθούν έργα υδροοικονομίας. Και αυτές οι μελέτες πρέπει να αρχίσουν τώρα και να τελειώσουν τώρα. Το δεύτερο είναι ότι πρέπει να βοηθηθούν να αλλαχθούν ορισμένες καλλιέργειες. Γιατί αν γίνουν αυτά τα έργα, θα χρειαστούν κάποιοι χώροι που τώρα χρησιμοποιούνται για ετήσιες καλλιέργειες να είναι μικρότερου χρονικού διαστήματος. Άρα πρέπει να ’ρθουν εδώ γεωπόνοι, δασολόγοι, δασοπόνοι. Και το τρίτο είναι αυτό που ξέρουν όλοι, ότι αν δεν υπάρχει μία διακρατική συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα, την Τουρκία και τη Βουλγαρία, το φαινόμενο θα επαναλαμβάνεται. Θέλουμε, λοιπόν, μία συνεργασία, ακόμα και υπό την εποπτεία ή με τον συντονισμό της ΕΕ, ώστε να γίνει ένα τέτοιο μεγάλο έργο. Θυμίζω ότι ήδη έχει τελειώσει το έργο στον Μόζα ποταμό, αξίας 460.000.000 ευρώ που τα πλήρωσε η ΕΕ, ήδη προωθούνται τα έργα στον Ρήνο και τον Δούναβη, που θα ολοκληρωθούν πριν από το 2020, άρα γιατί να μη μπει και ο Έβρος σε μία τέτοια διαδικασία. Βέβαια, τα λόγια είναι εύκολα κι έχει μεγάλη σημασία σε δύο μήνες που θα έχει στεγνώσει, να μην ξεχαστεί ο Έβρος. Γιατί συχνά τον θυμόμαστε όταν υπάρχουν καταστροφές. Πρέπει να τον θυμηθούμε και με δημιουργικό πνεύμα παίρνοντας υπόψη ότι είναι και το σύνορο της Ελλάδας.

Φέρες: Η ενημέρωση που είχαμε μέχρι τώρα, αλλά και όσα είδαμε νομίζω μας δίνουν ένα κομμάτι της εικόνας. Η γνώμη μου είναι ότι δεν έχει κατανοηθεί ακόμα το μέγεθος της καταστροφής. Ίσως περάσει και πολύς καιρός για να κατανοηθεί. Αλλά, από την άλλη μεριά, κάτι πρέπει να γίνει. Ο Έβρος δεν είναι εκ Θεού να πλημμυρίσει. Δηλαδή, να πλημμυρίσει η περιοχή. Τα ποτάμια πλημμυρίζουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Θεωρούμε ότι χρειάζονται και άμεσα και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα. Και να μην παίζουμε εμείς οι πολιτικοί το αγαπημένο μας παιχνίδι να πετάει ο ένας πάσες στον άλλον. Έχει μεγάλη σημασία αυτή τη στιγμή και η πολιτεία και τα πολιτικά κόμματα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και κάθε κοινωνικός φορέας, να καταπιαστεί με αυτό το πρόβλημα του Έβρου. Άλλωστε, να μην ξεχνάμε ότι και τα προβλήματα της πρωτεύουσας μόνο με περιφερειακή ανασυγκρότηση μπορούν να λυθούν. Και, άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι ο Έβρος είναι μία περιοχή που δεν μπορούμε να τη θυμόμαστε κάθε φορά που γίνεται η καταστροφή. Αλλά με δημιουργικό πνεύμα. Εμείς κατ’ αρχήν θέλουμε να υποσχεθούμε, και να δούμε πως θα κρατήσουμε την υπόσχεσή μας, ότι δεν ήρθαμε απλά και μόνο να δούμε το πρόβλημα, αλλά θα έρθουμε και θα είμαστε και εδώ και σε κεντρικό επίπεδο, όταν θα πρέπει να παρθούν οριστικές αποφάσεις, αλλά και όταν θα πρέπει να πραγματοποιούνται σοβαρές λύσεις. Εμείς λέμε το εξής. Τα άμεσα μέτρα, καταρχήν θα πρέπει να αποζημιωθούν οι άνθρωποι που έχουν χάσει τις καλλιέργειές τους. Και, συγχρόνως, να λυθούν βασικά προβλήματα που οι άνθρωποι που ζουν εδώ τα λένε χρόνια, αλλά κανείς δεν τους ακούει. Το δεύτερο, πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να μην επαναληφθεί το ίδιο γεγονός του χρόνου τέτοιες μέρες. Αυτό σημαίνει μικρά σημειακά έργα. Αλλά όχι σαν αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα και έχουν κατασπαταληθεί πόροι. Άμεσο είναι και το μέτρο να γίνουν αναγκαίες γεωτεχνικές μελέτες οι οποίες να λειτουργήσουν στη λογική της υδροοικονομίας. Για να δούμε που μπορούν να ξεφύγουν τα νερά, ώστε να μην έχουμε άμεσο πρόβλημα. Το δεύτερο που είναι πιο μεσοπρόθεσμο, και που θα πρέπει να επέμβει και το Υπ. Γεωργίας και το Υπ. Οικονομίας και το Υπ. Οικονομικών έχει να κάνει και με την αναγκαιότητα πιθανά, αφού έχουμε νέες λεκάνες απορροής και αλλαγής καλλιεργειών ή ενίσχυσης καλλιεργειών, που εδώ πρέπει να οδηγηθούν και οι νέοι αγρότες να οδηγηθούν σε αυτή την κατεύθυνση και να γίνει μία μεγάλη συζήτηση τι ακριβώς πρέπει να γίνει. Το τρίτο είναι το πιο γνωστό και αυτό που περισσότερο ακούγεται, και θα έλεγα ότι ακούγεται ως δικαιολογία. Με την έννοια ότι χρειάζεται μια διακρατική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, μερικές φορές, όμως, αυτό χρησιμοποιείται για να πούμε ότι φταίνε τα νερά της Βουλγαρίας, ενώ στην προκειμένη περίπτωση έρχονται τα νερά από τη Βουλγαρία, αλλά και τα νερά που είναι από εδώ. Νομίζουμε ότι η ΕΕ θα πρέπει να συντονίσει μία τέτοια συμφωνία. Επανέλαβα πολλές φορές το εξής. Ο Μόζας ποταμός έχει λύσει το πρόβλημά του με 460.000.000 που πήρε από την ΕΕ. Αυτή τη στιγμή γίνονται έργα στον Ρήνο και τον Δούναβη που θα ολοκληρωθούν το 2020. Μπορούν τέτοια έργα να γίνουν, με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα εμπλακούν όλοι, ώστε να δούμε κάθε πτυχή του ζητήματος, και στον Έβρο. Σαν Ελλάδα θα έπρεπε μία παραπάνω να μας ενδιαφέρει. Και το δημιουργικό πνεύμα των κατοίκων να αξιοποιήσουμε, αλλά και τα σύνορά μας να διαφυλάξουμε, στις διαδικασίες βέβαια της καλής γειτονίας και της συνεργασίας με τους γείτονες λαούς. Εμείς ήδη κάναμε μία ερώτηση στην Ευρωβουλή. Θα επανέλθουμε στη Βουλή και θα ξαναείμαστε εδώ με τον Δήμαρχο ελπίζω σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, για να δούμε πια τι μπορούμε να δημιουργήσουμε αφού δούμε τι έχουμε σώσει.


«Ο Έβρος είναι ένας τόπος που δεν μπορούμε να τον θυμόμαστε μόνο κάθε φορά που γίνεται μια καταστροφή.». Αυτό δήλωσε ο κ. Δημήτρης Βίτσας, ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού, που ως επικεφαλής κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ περιόδευσε στις πληγείσες από τις καταστροφικές πλημμύρες, περιοχές του νομού. Το χτύπημα που δέχθηκε για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια η ακριτική περιοχή, έγινε το βασικό αντικείμενο των τοποθετήσεων των ανθρώπων του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σημειώνοντας ότι για την επανάληψη του φαινομένου υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες και πως είναι αναγκαίες ουσιαστικές παρεμβάσεις.

Ο κ. Βίτσας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το πρωί του Σαββάτου, βρέθηκαν στο Διδυμότειχο και μαζί με τον δήμαρχο κ. Χρήστο Τοκαμάνη είδαν από κοντά τις ζημιές τις πλημμυρισμένες εκτάσεις σε Πραγγί και Πύθιο. Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν τον Δήμο Ορφέα, μια περιοχή με ανυπολόγιστες ζημιές. Στα πλημμυρισμένα Λάβαρα ο κ. Βίτσας συναντήθηκε με τον Δήμαρχο της περιοχής κ. Βαγγέλη Πουλιλιό και λίγη ώρα αργότερα με τον δήμαρχο Φερών κ. Γιώργο Ούστογλου, ο οποίος όπως δήλωσε, οι Φέρες γνώρισαν την μεγαλύτερη καταστροφή μετά τη δεκαετία του '60.

«Θεωρούμε ότι απαιτούνται μέτρα άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Πρέπει αυτή τη στιγμή η πολιτεία, τα κόμματα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, κάθε κοινωνικός φορέας να καταπιαστεί με το πρόβλημα του Έβρου. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη και τα προβλήματα της πρωτεύουσας μόνο με περιφερειακή ανασυγκρότηση μπορούν να λυθούν» επεσήμανε ο γραμματέας του ΣΥΝ μετά την ενημέρωση που είχε με Δημάρχους του νομού που είδαν τον τόπο τους να μετρά και πάλι πληγές.

Σύμφωνα με τον κ. Βίτσα, θα πρέπει να παρθούν οριστικές αποφάσεις για σοβαρές λύσεις. Στα άμεσα μέτρα περιλαμβάνονται οι αποζημιώσεις στους ανθρώπους που έχασαν τις καλλιέργειές τους. «Παράλληλα, είναι ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα ώστε να μην επαναληφθεί ξανά το ίδιο φαινόμενο. Αυτό ίσως να συνεπάγεται μικρά σημειακά έργα, αλλά όχι σαν αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα και για τα οποία έχουν κατασπαταληθεί πόροι».Ο κ. Βίτσας πρότεινε την κατάρτιση γεωτεχνικών μελετών που θα λειτουργήσουν στη λογική της υδροοικονομίας για τη διοχέτευση του όγκου των υδάτων, τον προσανατολισμό προς νέες καλλιέργειες για την ενίσχυση του εισοδήματος ιδιαίτερα των νέων αγροτών, ενώ τόνισε την αναγκαιότητα για διακρατική συμφωνία μεταξύ της χώρας μας, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας για από κοινού ενέργειες και κινήσεις προκειμένου να υπάρξει συνολική παρέμβαση στο ζήτημα των ποταμών. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συντονίσει μια τέτοια συμφωνία, όπως έχει κάνει σε ανάλογες περιπτώσεις σε ευρωπαϊκές χώρες».

Το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύθηκε να κρατά στο προσκήνιο μέσα στη Βουλή το ζήτημα του Έβρου, ενώ ήδη έχει καταθέσει στην Ευρωβουλή σχετική ερώτηση. Αξίζει να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, από τις πλημμύρες έχουν καταστραφεί 250.000 στρέμματα γης, από τα οποία τα 100.000 ήταν καλλιεργήσιμα, με τις ζημιές να ανέρχονται στα 50 εκατομμύρια ευρώ.

-πηγή: ΓΝΩΜΗ, εφημερίδα Θράκης, του Γιώργου Πανταζίδη

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στη εκδήλωση - συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ , στο κλειστό γήπεδο Πανελληνιου


Συντρόφισσες και Σύντροφοι – Φίλοι και Φίλες.

Με την συγκέντρωση αυτή, θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ενότητας, αντίστασης και αγώνα.

Αυτό το μήνυμα στέλνει η Αριστερά σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους νέους ανθρώπους σε όλες και όλους όσοι αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον τους.

Tο στέλνει σε όλες και όλους αυτούς που αγωνίζονται να επιβιώσουν με μισθούς και συντάξεις φτώχειας, σε όλες και όλους όσοι βλέπουν τη ζωή τους να περνάει μέσα στην αγωνία και την ανασφάλεια.

Και το μήνυμα αυτό λέει: Τώρα δεν είναι ώρα ούτε της υπομονής ούτε της συναίνεσης. Τώρα είναι ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, πριν να είναι αργά.

Αρκετά μίλησαν οι κερδοσκόποι, οι κάθε λογής πρόθυμοι τεχνοκράτες, τα παπαγαλάκια του νεοφιλελευθερισμού.

Τώρα θα μιλήσουν οι εργαζόμενοι. Τώρα θα μιλήσει η κοινωνία, που όλοι αυτοί την θέλουν αμήχανη, παθητική και φοβισμένη.

Και η φωνή της, η φωνή που διεκδικεί ζωή και αξιοπρέπεια, θα ακουστεί πολύ δυνατά. Σε ολόκληρη την Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτό το μήνυμα μεταφέρουμε σήμερα από την άλλη άκρη της Ευρώπης. Από την Ιβηρική χερσόνησο, από όπου η Πορτογαλική και Ισπανική αριστερά μας στέλνουν μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης.

Αλλά και μήνυμα ελπίδας ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας από δω και στο εξής δε θα αλωνίζουν μόνες τους στην Ευρώπη.

Η φωνή των εργαζόμενων, η φωνή των λαών θα ακουστεί δυνατά, αφού δε θα μείνουμε ο καθένας μόνος του αλλά θα συντονίζουμε τις προσπάθειές μας και τις δράσεις μας.

Θα συντονίσουμε τις δράσεις μας για να δώσουμε ένα μήνυμα ισχυρό. Τόσο ισχυρό ώστε να φτάσει στους κομισάριους των Βρυξελών και στους κερδοσκόπους των αγορών.

Τόσο ισχυρό ώστε να τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες και να ανατρέψει τα σχέδια ισοπέδωσης των κοινωνικών κατακτήσεων των λαών της Ευρώπης.

Σ/σες και σ/φοι, φίλες και φίλοι

Αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό είναι πρωτοφανή. Ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν είδαμε τέτοιου μεγέθους επίθεση σε εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, τέτοια απόπειρα να λεηλατηθούν ζωές και να υποθηκευτεί το μέλλον ολόκληρων γενεών.

Αν νομίζουν ότι τα σχέδιά τους θα υλοποιηθούν χωρίς αντίσταση και χωρίς κόστος, είναι πολύ γελασμένοι.

Αν νομίζουν ότι ο κόσμος της δουλειάς, οι άνθρωποι του μεροκάματου, οι νέοι των 700 ευρώ θα παρακολουθούν αμέτοχοι την επίθεση που οργανώνεται εναντίον τους κάνουν πολύ μεγάλο λάθος.

Ο κόσμος αυτός έχει φωνή. Και η φωνή αυτή θα ακουστεί πολύ δυνατά.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Τις τελευταίες μέρες, βομβαρδιζόμαστε με αναλύσεις για την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας.

Το μόνο που δεν ακούγεται είναι ποιος είναι υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή.

Είναι αδιανόητο να μην πληρώνει κανείς τον πολιτικό λογαριασμό, να μην ζητιούνται και μην αποδίδονται οι βαριές ευθύνες στις παρατάξεις του δικομματισμού που σπατάλησαν την μεταπολίτευση και τον πλούτο της χώρα μας, υπηρετώντας εγχώρια και διεθνή μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και οδηγώντας σε απόγνωση το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας.

Για την Αριστερά το χρέος, και τα μεγάλα ελλείμματα που συμβαδίζουν με την ανεργία και την φτώχεια, αποτελούν πρόβλημα που πρώτοι εμείς υφιστάμεθα και πρώτοι απ’ όλους εμείς τονίσαμε τις βαρύτατες κοινωνικές τους συνέπειες.

Για μας η κρίση δεν είναι ένα κόλπο ή ένα τρικ του διεθνούς νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου αλλά είναι και μια πραγματικότητα η οποία εκτός από προβλήματα δημιουργεί και το πεδίο για τη διαμόρφωση και την προβολή πραγματικά εναλλακτικών προοδευτικών προτάσεων για την υπέρβασή της, σαν αυτές που εμείς από την πρώτη στιγμή με αιχμή το τραπεζικό σύστημα είχαμε επεξεργαστεί και προβάλλει έγκαιρα.

Όταν εμείς εδώ και χρόνια μιλάγαμε μαζί με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς που μαζί συγκροτήσαμε το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και το Ευρωπαϊκό κοινωνικό Φόρουμ, για ένα επικίνδυνο Σύμφωνο Σταθερότητας που θα έπρεπε να αλλάξει και να γίνει Σύμφωνο για την απασχόληση, για την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη και για την αειφόρο ανάπτυξη, μας θεωρούσαν ως ευρωσκεπτικιστές, ως υπονομευτές του κοινού ευρωπαϊκού οράματος, ως μια Αριστερά που απέχει από την πραγματικότητα και στηρίζεται σε ουτοπικές αναλύσεις και σε ιδεοληψίες.

Τα ίδια μας έλεγαν όταν ως Προμηθείς για την επερχόμενη κρίση διοργανώσαμε τα μαζικά ευρωπαϊκά κοινωνικά φόρα και βάλαμε στο κέντρο της κινητοποίησής μας το σύνθημα «να είναι οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», όπως και σήμερα που λέμε «να μην πληρώσουμε εμείς τη δικιά τους κρίση».

¨Όλα αυτά τα χρόνια όμως οι περίφημες αγορές ζητούσαν επί της ουσίας να σταματήσει κάθε μορφή αναδιανομής πλούτου στην κοινωνία.

Και αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η εκτίναξη των ελλειμμάτων και του χρέους, για τα οποία οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι σύρονται σήμερα στο ειδώλιο.

Στο διάστημα αυτό όμως δεν εκτινάχθηκαν μόνο τα ελλείμματα. Εκτινάχθηκαν και οι κοινωνικές ανισότητες, πράγμα για το οποίο επίσης η χώρα μας δεχόταν διεθνώς συγχαρητήρια.

Ρωτάμε λοιπόν σήμερα; Ποιος είναι υπεύθυνος για την σημερινή κρίση;

Είναι οι συντάξεις των 500 και 600 ευρώ;

Είναι οι μισθοί που συνήθως εξανεμίζονται στις πρώτες 15 μέρες;

Είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους με δουλειές του ποδαριού;

Είναι οι στρατιές των ανασφάλιστων και των stage που βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη στο δρόμο;

Γιατί αυτοί καλούνται σήμερα να πληρώσουν και μάλιστα πολύ σκληρά, για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Θα το πούμε λοιπόν ευθέως. Όταν σήμερα όλος ο κόσμος μιλάει για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει μια Ελλάδα. Υπάρχουν δύο.

Υπάρχει η Ελλάδα των λίγων και ισχυρών. Αυτών που πλούτισαν με τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, με τις χαριστικές ρυθμίσεις χρεών, με τις κερδοφόρες μπίζνες εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, με τα 28 δις κρατικής ενίσχυσης, με την κερδοσκοπία των ομολόγων του δημοσίου, με την μεταφορά των ασφαλιστικών υποχρεώσεών τους στο ΙΚΑ, με τις σημαίες ευκαιρίας, με τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια, με την διαρκή συμπίεση του κόστους εργασίας.

Και υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα των πολλών. Αυτών που δεν θέλουν τίποτα άλλο εκτός από το να ζουν με τη δουλειά τους, αλλά να ζουν με αξιοπρέπεια.

Αυτών που διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μόρφωση, στην αξιοπρεπή διαβίωση, στην υγεία και την παιδεία. Και σήμερα, αυτή η δεύτερη Ελλάδα, η Ελλάδα των πολλών καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης. Και να διασφαλίσει την υψηλή κερδοφορία των λίγων.

Αλλά δεν πάει άλλο. Η αίσθηση της κοινωνικής αδικίας και της εκμετάλλευσης ξεχειλίζει πια. Και η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Δεν αξίζει το κόπο να αναφερθώ εκτενώς στις προεκλογικές δεσμεύσεις της σημερινής κυβέρνησης και του σημερινού πρωθυπουργού προσωπικά.

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ μεγαλύτερη και τόσο απροκάλυπτη υπαναχώρηση, τέτοιας κλίμακας διάψευση των προσδοκιών για ευρύτατα κοινωνικά στρώματα.

Ο κόσμος θέλησε να απαλλαγεί από μια κοινωνικά άδικη και σκληρή πολιτική την οποία εφάρμοζε η Νέα Δημοκρατία. Και εμπιστεύτηκε τον κ. Παπανδρέου ο οποίος δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου σε διακηρύξεις κοινωνικής ευαισθησίας.

Ο κόσμος ψήφισε τις δεσμεύσεις για ένα κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα. Και σήμερα έρχεται αντιμέτωπος με τις κυνικές δηλώσεις του κ. Λοβέρδου ότι η αλληλεγγύη των γενεών έχει τελειώσει και ότι το μόνο που θα μείνει όρθιο από το ασφαλιστικό είναι οι συντάξεις πείνας.

Ο κόσμος ψήφισε την περίφημη δέσμευση του κ. Παπανδρέου ότι θα ματώσει στις διαπραγματεύσεις με τους κοινοτικούς εταίρους προκειμένου να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Και σήμερα βλέπει τον πρωθυπουργό της χώρας και τον κ. Παπακωνσταντίνου να παίζουν με κατεβασμένα χέρια.

Να εκχωρούν κοινωνικά δικαιώματα στους κερδοσκόπους, ανοίγοντας τους ακόμα περισσότερο την όρεξη.

Να παραιτούνται από κάθε διεκδίκηση κοινοτικής αλληλεγγύης, όπως θα ήταν αυτονόητο στο πλαίσιο ενός κοινού νομίσματος.

Και να διαβεβαιώνουν ότι είναι έτοιμοι να υλοποιήσουν τα πιο αδιανόητα σχέδια προκειμένου να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της χώρας.

Μόνο που αυτό στο οποίο καλείται σήμερα η χώρα, είναι να βυθιστεί στην ανεργία, στην φτώχεια και στην οικονομική ύφεση, χωρίς καμία προοπτική διεξόδου.

Και είναι πρόθυμοι να υλοποιήσουν μια τέτοια εγκληματική πολιτική, γιατί νομίζουν ότι με το κόλπο της επιτήρησης και των εξεταστικών επιτροπών θα αποφύγουν το πολιτικό κόστος.

Είναι όμως βαθιά γελασμένοι.

Είναι πολύ γελασμένοι αν νομίζουν ότι δεν θα δώσουν λόγο για τις πολιτικές τους επιλογές στην ελληνική κοινωνία.

Γι αυτό οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι.

Οι εκκλήσεις για εθνική ενότητα μπροστά στην κρίσιμη φάση που περνάει η χώρα, είναι απροκάλυπτα υποκριτικές.

Καλούνται, δηλαδή, οι εργαζόμενοι σε ενότητα με τις τράπεζες για να βγούμε από το αδιέξοδο;

Και εντάξει, οι εργαζόμενοι θα συνεισφέρουν με μείωση του εισοδήματός τους, με κατάργηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, με περισσότερη έμμεση φορολογία, με διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.

ΟΙ τράπεζες και τα ισχυρά οικονομικά κέντρα, τι ακριβώς καλούνται να συνεισφέρουν;

Τίποτα απολύτως, είναι η απάντηση.

Αν το σχέδιο πάει καλά, απλώς θα συνεχίσουν να βουλιάζουν στα κέρδη.

Αλλά με τέτοιους όρους δεν υπάρχει καμία εθνική ενότητα.

Για την αριστερά, λοιπόν, η διαχωριστική γραμμή είναι διαφορετική. Και τώρα με την κρίση, αυτή η διαχωριστική γραμμή γίνεται περισσότερο ευδιάκριτη από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν.

Από την μια μεριά είναι οι ανθρώπινες ζωές, η δουλειά, η αξιοπρέπεια και από την άλλη είναι τα κέρδη.

Και αυτή είναι η γραμμή που χωρίζει σήμερα ολόκληρη την Ευρώπη.

Η μόνη ενότητα λοιπόν που μπορεί να αντιμετωπίσει την σημερινή κατάσταση, είναι η ενότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Είναι η στάση της αλληλεγγύης και του αγώνα ανάμεσα στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους οικονομικά αδύναμους.

Γιατί η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι η μοναδική τους δύναμη. Είναι ο μοναδικός τρόπος να ακουστεί δυνατά η φωνή τους.

Η πολιτική που ακολουθείται σήμερα δεν πρόκειται να μας βγάλει από κανένα αδιέξοδο. Καμία οικονομία δεν κατάφερε ποτέ να ισορροπήσει τα οικονομικά της μεγέθη χωρίς ανάπτυξη.

Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, οι περικοπές μισθών, ο στραγγαλισμός της πραγματικής οικονομίας δε πρόκειται να έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Αντίθετα θα μας βάλουν ακόμα πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Θα οδηγήσουν σε μια τραγωδία. Σε ένα νέο κύκλο ύφεσης όπου ούτε καν οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν.

Και αυτό δεν το λέει μόνο η ριζοσπαστική Αριστερά. Το λένε και όλοι οι οικονομολόγοι, στους οποίους ο κ. Παπανδρέου αναφερόταν διαρκώς προεκλογικά, για να τους ξεχάσει όμως σήμερα, που πλέκει το εγκώμιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Και όταν μιλάμε για μια συνεχώς ανατροφοδοτούμενη ύφεση, δεν μιλάμε για στατιστικές.

Μιλάμε για ανεργία, μιλάμε για φτώχεια, μιλάμε για τεράστια αδιέξοδα.

Μιλάμε για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που δεν θα μπορεί να συντηρηθεί με τον μισθό του ή την σύνταξή του, που θα εξωθηθεί στα παγκάκια και θα μαζεύει τα σκουπίδια από τις λαϊκές αγορές.

Μιλάμε για την κατάργηση της πρόσβασης σε κοινωνικές υπηρεσίες, για κόσμο που δεν θα έχει δικαίωμα να αρρωστήσει αν δεν έχει λεφτά για να πληρώσει.

Και δεν είναι ότι αυτή η προοπτική διαφεύγει από την σκέψη των κυρίαρχων οικονομικών κύκλων, ντόπιων και ξένων. Κάθε άλλο.

Απλώς δεν την θεωρούν καθόλου κακή. Στο βωμό του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας πάντα θα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες.

Αρκεί να ανοίξουν οι ευκαιρίες για κέρδη. Κάθε λύση προς αυτή τη κατεύθυνση την ονομάζουν νοικοκύρεμα και σταθεροποίηση.

Έχουν όμως και μια μεγάλη ανησυχία. Δεν έχουν τεστάρει πόσο μπορεί να αντέξει το σκοινί που τραβάνε δίχως να σπάσει.

Για αυτό και κάπου πρέπει να εφαρμόσουν το πείραμά τους, για να μετρήσουν τις αντιδράσεις, να δουν πόσο μπορεί να αντέξει ένας λαός.

Και το πειραματόζωο είναι η χώρα μας και ο ελληνικός λαός και η πάντα πρόθυμη πολιτική ηγεσία των κυβερνήσεων του δικομματισμού.

Σε εμάς λοιπόν θα δοκιμάσουν πρώτα για να συνεχίσουν μετά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτες στη σειρά αυτές του ευρωπαϊκού Νότου.

Να δουν πόσο μπορεί να αντέξει ένας λαός, μια κοινωνία χωρίς να αντιδράσει.

Αυτό θέλουν να μετρήσουν, αυτή η λογική βρίσκεται σήμερα στον πυρήνα της περίφημης κοινοτικής επιτήρησης, αυτή τη τεχνογνωσία θέλουν να δοκιμάσουν.

Υπάρχει βέβαια και η περιβόητη τεχνογνωσία του ΔΝΤ, που εφαρμόστηκε στη Λατινική Αμερική, αλλά εκεί κάτι δε πήγε καλά στο πείραμα και η οργή ξεχείλισε σε εξεγέρσεις.

Αυτό είναι το μόνο ίσως που τους τρομάζει, αλλά στη περίπτωση των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου έχουν τις πρόθυμες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, να παίξουν το ρόλο του Δούρειου Ίππου. Να ελέγξουν τις αντιδράσεις των συνδικάτων, να θολώσουν τα νερά, να χρησιμοποιήσουν τη γνωστή πια διγλωσσία.

Άλλα λένε και άλλα κάνουν.

Στο εσωτερικό τα ρίχνουν στις κακές αγορές και έξω συμμορφώνονται πλήρως στο ασφυκτικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που και οι ίδιοι φυσικά συνοικοδόμησαν μαζί με τις φιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης.

Αυτό κάνει και ο Ισπανός Θαπατέρο και ο Πορτογάλος Σώκρατες.

Αυτό κάνει και η κυβέρνηση του κου Παπανδρέου τέσσερις μήνες τώρα.

Προς τα μέσα, κάνει την αμέτοχη, σηκώνει τα χέρια, μιλάει για κατάργηση της εθνικής μας κυριαρχίας και προσπαθεί αμήχανα να τα φορτώσει στους προκατόχους της.

Αλλά προς τα έξω είναι το καλό και πρόθυμο παιδί. Υπόσχεται απολύσεις και περικοπές, υπόσχεται διάλυση του ασφαλιστικού, υπόσχεται τη συνταγή της ολοκληρωτικής κοινωνικής οπισθοδρόμησης, υπόσχεται κάθε τι που θα μπορούσε να κατευνάσει τις άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών.

Αλλά που να κατευναστούν. Όσα περισσότερα τους δίνουν τόσο περισσότερα θα ζητάνε. Χθες ζητάγανε το 14ο μισθό, αύριο θα ζητάνε και το 13ο. Μεθαύριο μπορεί και να τους ζητήσουν και όλους.

Αυτός ο δρόμος τελειωμό δεν έχει.

Και όλα αυτά για να μη χρεοκοπήσει η χώρα.

Μα τι νόημα έχει η επίκληση του στόχου αυτού όταν με τις επιλογές αυτές στο όνομα του στόχου οδηγούμε σε πλήρη χρεοκοπία τη κοινωνία;

Και πως μπορούμε να μιλάμε για διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία όταν θα έχουμε μια χρεοκοπημένη κοινωνία;

Και τι είδους σοσιαλιστές είναι αυτοί που θα δεχτούν πιέσεις και «στημένες πιέσεις» ώστε να κοπούν μισθοί και επιδόματα εργαζομένων?

Των εργαζομένων που εργάζονται περισσότερο από όλους στην Ευρώπη και έχουν μόλις το 70 % του μέσου μισθού της ευρωζώνης.

Άραγε έδωσαν πρώτα πίσω οι τραπεζίτες το ζεστό κρατικό χρήμα που τους έσωσε πέρυσι? Κόπηκαν οι παρανοϊκοί εξοπλισμοί στη μέση;

Εισπράχθηκε τίποτε από τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες;

Εισπράχθηκαν τα 12 δις ευρώ της εισφοροδιαφυγής;

Χωρίς να έχει γίνει τίποτε από όλα αυτά η κυβέρνηση επιλέγει την «τεχνογνωσία», δηλαδή την θηλιά στον λαιμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Οφείλουμε να το πούμε ξεκάθαρα. Αυτό που πληρώνουμε σήμερα, είναι η χρεωκοπία ενός μοντέλου ανάπτυξης που εφαρμόστηκε τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη.

Το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας έχει πια καταργηθεί στη πράξη και αυτό δε μπορεί να κάνουν πως δεν το βλέπουν.

Η ίδια η κρίση το κατάργησε κι αυτό αποδεικνύεται από το έλλειμμα της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Βρετανίας όσο και της Ελλάδας.

Κρατάνε από αυτό, μόνο τη θρησκευτική προσήλωση στη διάλυση των ασφαλιστικών συστημάτων και των εργασιακών σχέσεων.

Αυτά που υπαγορεύουν οι διεφθαρμένοι οίκοι αξιολόγησης που παριστάνουν τους γενικούς εισαγγελείς των χρεών και των ελλειμμάτων και που προέβλεπαν ζωή χαρισάμενη για τη Lehman Brothers μια μέρα πριν καταρρεύσει.

Οι οίκοι αξιολόγησης που καθορίζουν τη πορεία και το μέλλον ολόκληρων κρατών. Αυτά τα άντρα διαφθοράς που αντί να καταγγέλλονται από την ηγεσία της ευρωπαϊκής ένωσης, αναβαθμίζονται και επισημοποιούνται όπως αποκάλυψε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγες μέρες στο ευρωκοινοβούλιο.

Σήμερα, με το ελάχιστα πειστικό πρόσχημα της προστασίας της ευρωζώνης από τις κερδοσκοπικές πιέσεις, προωθούνται όλες οι μεταρρυθμίσεις που βρήκαν αντίσταση από τους εργαζόμενους της Ευρώπης όλα τα προηγούμενα χρόνια και ξηλώνονται κατακτήσεις δεκαετιών που κερδήθηκαν με αίμα και με θυσίες από τους λαούς της Ευρώπης.

Το ξήλωμα του ασφαλιστικού συστήματος, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους, η ιδιωτικοποίηση κάθε δημόσιας περιουσίας. Και ακόμα η κατάργηση κάθε αναδιανομής πλούτου, όπως θεμελιώθηκε στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μετά τον πόλεμο.

Για μας, η Ευρώπη σήμερα δεν είναι απλώς ένα θεσμικό μόρφωμα. Οι αποφάσεις που παίρνονται σήμερα στις Βρυξέλλες αποτυπώνουν τους συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.

Ότι χάνεται από κοινωνικά δικαιώματα, μετατρέπεται σε κέρδος. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι εργαζόμενοι που αύριο θα διαπιστώσουν ότι ο εργοδότης τους θα μπορεί να τους απολύσει χωρίς αποζημίωση.

Και οι νέοι που θα διαπιστώσουν ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να θεμελιώσουν δικαίωμα σε αξιοπρεπή σύνταξη, ακόμα και αν δουλεύουν μέχρι τα 70 τους.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι δεν θα απαντήσουν με εθνική περιχαράκωση, δεν θα απαντήσουν με εθνική συναίνεση.

Η μοναδική απάντηση είναι ο ενιαίος και αλληλέγγυος αγώνας των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η απάντηση είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, που δεν θα στηρίζεται στο απαξιωμένο Σύμφωνο Σταθερότητας, ούτε θα κυβερνάται από μια ανεξέλεγκτη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αλλά θα χτιστεί ξανά, μέσα από ενωτικούς κοινωνικούς αγώνες σε καινούρια βάση.

Μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου, οι Έλληνες, οι Γερμανοί, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Πορτογάλοι εργαζόμενοι, ελάχιστα πράγματα έχουν να χωρίσουν.

Αλλά τους ενώνει ο αγώνας για μια δημοκρατική κοινωνική Ευρώπη.

Ένας αγώνας που διεξάγεται ταυτόχρονα σε εθνικό αλλά και σε διεθνές πεδίο, με στόχο το πάντα επίκαιρο σύνθημα του κοινωνικού Φόρουμ: οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τις κοινωνικές δυνάμεις είναι ότι μπροστά μας βρίσκονται δύο δρόμοι.

Ο ένας είναι ο δρόμος της παραίτησης και της υποταγής.

Ο άλλος είναι ο δρόμος των κοινωνικών αγώνων. Ο δρόμος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Μπορούμε να νικήσουμε αν βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο ενωμένοι. Ξέροντας ότι έχουμε με την μεριά μας το δίκαιο και την αλήθεια.

Στις 24 Φεβρουαρίου είναι η Γενική Απεργία. Πρέπει να γίνει πραγματικός σεισμός. Ένας σεισμός που θα κουνήσει τα γραφεία μέσα στα οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις για την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ένας σεισμός που θα γίνει αισθητός στις Βρυξέλλες. Και που θα δώσει το μήνυμα της αντίστασης στους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης.

Ξέρουμε ότι τα επίσημα συνδικάτα βρίσκονται πολύ πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών. Μετά βίας και μέσα από πολλές παλινωδίες και τακτικισμούς πήρε η 24η Φεβρουαρίου τον χαρακτήρα της γενικής Απεργίας.

Ξέρουμε ότι πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει από αυτή την πλευρά για τον συντονισμό της δράσης των εργαζομένων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ξέρουμε επίσης ότι τη πρωτοβουλία που αναλάβαμε εμείς, να προτείνουμε μαζί με την αριστερά των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, που πλήττονται πρώτες από τη κρίση, το συντονισμό των αγώνων των εργαζομένων για κοινά αιτήματα και κινητοποιήσεις, θα έπρεπε πρώτοι αυτοί να το τολμήσουν, αν είχαν τη στοιχειώδη ευθύνη να ξεηολίσουν από τη γραφειοκρατική και διαχειριστική αντίληψη.

Αυτοί όμως δε μπορούν να συνεννοηθούν με την ΑΔΕΔΥ για κοινή απεργιακή κινητοποίηση, θα αναλάβουν τη πρωτοβουλία να συνεννοηθούν με τους Ισπανούς και τους πορτογάλους;

Ας μη τους αφήσουμε λοιπόν να πνίξουν την απεργία της ερχόμενης Πέμπτης, αντιμετωπίζοντάς την ως άλλη μια διεκπεραιωτική υπόθεση για την τιμή των όπλων.

Ας τη κάνουμε δική μας υπόθεση.

Τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, να την μετατρέψουν σε μια τεράστια φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης.

Και αυτό θα είναι μόνο η αρχή .

ΘΑ είναι η αρχή για την συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού μετώπου, ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού που θα αναμετρηθεί με τους σημερινούς συσχετισμούς. Και που θα προωθήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της μεγάλης κοινωνικής κρίσης.

Στο μέτωπο αυτό έχουν θέση όλοι. Όλοι αυτοί που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.

Όλοι αυτοί που θέλουν η ζωή να προχωρήσει προς τα εμπρός και όχι να γυρίσει εκατό χρόνια πίσω.

Όλοι αυτοί που υπερασπίζονται τις αξίες της ενότητας και της αλληλεγγύης, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στις εκλογές.

Όλοι αυτοί που καταλαβαίνουν ότι έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέρον απέναντι στην εργασιακή εκμετάλλευση.

Όλοι αυτοί που αντιδρούν στην περίεργη συμμαχία που έχει συγκροτηθεί ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ, με στόχο την χειρότερη μέχρι σήμερα κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Στέλνουμε λοιπόν από αυτή τη συγκέντρωση το μήνυμα του ενωτικού κοινωνικού αγώνα.

Αφού η κυβέρνηση δεν τολμά ή δε μπορεί να σηκώσει ανάστημα, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να το κάνει ο ελληνικός λαός.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι οι νέες και οι νέοι να βγάλουν την χώρα από την κρίση. Να μπλοκάρουν τα μέτρα της κυβέρνησης.

Το σύνθημα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ να μπει σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σπίτι, σε κάθε σχολή, στους δρόμους του δίκαιου αγώνα των αγροτών.

Σε αυτό τον αγώνα δε χωράνε αποκλεισμοί περιχαρακώσεις. Και τους θέλουμε όλους δίπλα μας, να δώσουμε τη μάχη μαζί.

Θέλουμε δίπλα μας τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που για μια ακόμη φορά αισθάνεται προδομένος.

Θέλουμε δίπλα μας τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν σε τίποτα να ελπίζουν ακολουθώντας το δρόμο της παθητικής αποδοχής επιλογών που καταστρέφουν τη ζωή μας.

Κυρίως όμως θέλουμε δίπλα μας όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Για αυτό και καλούμε τους ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, να βρεθούν στο πλευρό των ανθρώπων που δοκιμάζονται.

Γιατί δε μας αξίζει μια Ελλάδα με ένα εκατομμύριο άνεργους και δύο ή τρία εκατομμύρια φτωχούς.

Γιατί δε μπορεί κανείς να εμπνευστεί, να δημιουργήσει να γράψει σε ένα τοπίο κατεστραμμένο, με μια κοινωνία διαλυμένη.

Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Εμείς πρώτοι απ’ όλους αναλαμβάνουμε τις δικές μας. Και ξεφεύγουμε από τη παραλυσία και την εσωστρέφεια.

Καλούμε όμως και όλες τις δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας να αναλογιστούν και να αναλάβουν τις δικές τους.

Δε μπορεί η κοινωνία να στενάζει και εμείς να δίνουμε αγώνα για το ποιος θα παραβγεί στον άλλο.

Δε μπορεί ο κόσμος να χάνεται και εμείς να είμαστε σε δυο διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες, η μια πεντακόσια μέτρα από την άλλη μη τυχόν και διασταυρωθούμε και κολλήσουμε καμιά ασθένεια.

Δεν μπορεί να συνεχίζεται για πολύ αυτή η κωμωδία.

Έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στην ιστορία.

Δε ζητάμε από κανέναν να προσχωρήσει στις απόψεις του αλλουνού.

Ζητάμε όμως από όλους να κάνουν το βήμα και να ενισχύσουν ενωτικούς και άρα αποτελεσματικούς αγώνες με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.

Η ενεργοποίηση των κοινωνικών στρωμάτων, η ενεργή υπεράσπιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, είναι το μοναδικό πράγμα που φοβούνται σήμερα οι κυρίαρχοι οικονομική κύκλοι.

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Αν οι εργαζόμενοι εδώ αντιμετωπίσουν την σημερινή κατάσταση με παραίτηση και ηττοπάθεια, κάθε μέρα τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα.

Αν, όμως, η κοινωνία αντισταθεί, το μήνυμα της αντίστασης θα περάσει σε ολόκληρη της Ευρώπη. Και αυτό είναι που τρέμουν οι μουλάδες του νεοφιλελευθερισμού, στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες.

Μπορούμε, λοιπόν, να νικήσουμε.

Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι πόσο μεγάλη είναι η δύναμη που βρίσκεται στην ενότητα, στην αλληλεγγύη και στον αγώνα.

Οι αντίπαλοι μας το ξέρουν και αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται.

Ας δώσουμε λοιπόν εκεί όλες μας τις δυνάμεις.

Ο αγώνας είναι μπροστά μας.

Αρκετά μίλησαν οι στημένοι τεχνοκράτες, οι ειδικοί, οι επαγγελματίες πολιτικοί και τα όρνεα των αγορών.

Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσει η κοινωνία. Και η φωνή της θα είναι πιο δυνατή από κάθε άλλη φορά.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Συνέντευξη Τύπου του Γρ. Καλομοίρη μέλους της Κ.Π.Ε. του Συνασπισμού

«Η ΕΕ επιβάλλει στη χώρα μας μια ιδιόμορφη οικονομική κατοχή»

Στην Κομοτηνή βρέθηκε ο Γρηγόρης Καλομοίρης μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Συνασπισμού- υπεύθυνος για τα θέματα παιδείας υπό την παρουσία του οποίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της νομαρχιακής επιτροπής του κόμματος που φορούσε στην προετοιμασία για το έκτακτο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί το Μάη. Με την ευκαιρία της παρουσίας του στην πόλη μας δόθηκε συνέντευξη τύπου που αφορούσε σε όλα τα μεγάλα θέματα της επικαιρότητας.

Τον κ. Καλομοίρη προλόγισε ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΝ κ. Τάκης Χαρίτος που αναφέρθηκε στις εξελίξεις τονίζοντας ότι «είναι πυκνές και ραγδαίες. Όλα αυτά που διακυβεύονται αυτό το διάστημα για τη χώρα και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους και με αφορμή την επίσκεψη του Γρηγόρη Καλομοίρη στην Κομοτηνή, κάναμε τη σημερινή έκτακτη συνέντευξη, για να παρουσιάσουμε τις δικές μας σκέψεις και κυρίως τις απόψεις μας».

Γρηγόρης Καλομοίρη, μέλος τη Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού – Υπεύθυνος σε ζητήματα παιδείας.

Ο κ. Καλομοίρης ευχαρίστησε τους δημοσιογράφους για την παρουσία τους και αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται εκ μέρους του ΣΥΝ για την προετοιμασία του έκτακτου συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο δεκαήμερο του Μάη. Στο πλαίσιο αυτό γίνονται περιοδείες των μελών της Κεντρικής Επιτροπής των Βουλευτών με τις Νομαρχιακές Οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα και θα πραγματοποιηθεί συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής στις 6 και 7 Μαρτίου για να συζητήσει και να εγκρίνει τις θέσεις για το συνέδριο και να εγκρίνει το κανονισμό του συνεδρίου, ενώ η επόμενη την Κυριακή 21 Φλεβάρη θα ασχοληθεί με την παρέμβαση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην ανάπτυξη των μετώπων δράσης για τα εργασιακά δικαιώματα, στην εισοδηματική πολιτική, σε ζητήματα φορολογίας και ασφαλιστικού που απασχολούν την περίοδο αυτή τους εργαζόμενους, αλλά και για το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας που πλήττει ιδιαίτερα τη νέα γενιά.

«Εξωστρεφής η διαδικασία για το συνέδριο»

«Η διαδικασία για το συνέδριο είναι εξωστρεφής για εμάς που φιλοδοξούμε να μπουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ, ακόμα περισσότερο έξω στην κοινωνία» ανέφερε ο κ. Καλομοίρης «για να δυναμώσουμε τη παρέμβασή μας στα μεγάλα κοινωνικά μέτωπα, που αναπτύσσονται και θα αναπτυχθούν ακόμα πιο έντονα, το επόμενο διάστημα και ειδικά με τις πρόσφατες εξελίξεις, με τα άδικα, λαϊκά, αναποτελεσματικά επικίνδυνα και αδιέξοδα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός, Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη για να στηρίξουμε ακόμα πιο έντονα τους αγώνες των εργαζομένων»ενώ ανακοίνωσε ότι σήμερα έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση του κόμματος στην Αθήνα στην οποία θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αντώνης Δαβανέλος συντονιστής και ο Γιάννης Μπανιάς πρώην Βουλευτής,
«Το θέμα της συγκέντρωσης είναι μπλόκο στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, μπλόκο στο σύμφωνο σταθερότητας. Απαντάμε με κοινούς αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη, για να γίνει ένας καλύτερος συντονισμός ευρωπαϊκός στις χώρες που πλήττονται από αυτά τα αντιλαϊκά μέρα ,όπως η χώρα μας Ισπανία, Πορτογαλία, Βέλγιο. Ξεκίνησε ήδη μια προσπάθεια, ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται για αυτό το θέμα στην Πορτογαλία, και θα συναντηθεί με στελέχη των κομμάτων της αριστεράς, στην Πορτογαλία και την Ισπανία, αξιοποιώντας αυτές τις συζητήσεις, ώστε να συμβάλουμε στο συντονισμό δράσης των εργαζομένων σε αυτές τις χώρες δράσης, διότι τα ζητήματα δεν περιορίζοντα μόνο στη χώρα μας».

«Ο πρωθυπουργός θα διαψευστεί το επόμενο διάστημα πιο δυναμικά»

Ο κ. Καλομοίρης κατήγγειλε την κυβέρνηση για συμμόρφωση στις επιταγές της ΕΕ τονίζοντας ότι «οι αποφάσεις του eurogrup και του ecofın διέψευσαν τις προσδοκίες που καλλιεργούσε η κυβέρνησή μας, προσδοκίες ότι επρόκειτο να εξειδικευτούν τα μέτρα στήριξης ελληνικής οικονομίας που είχαν αποφασιστεί στην άτυπη σύνοδο στις Βρυξέλλες. Χθες όμως δεν ανακοινώθηκαν συγκεκριμένα μέτρα στήριξης αλλά απαιτήθηκαν νέα ανεπαρκή μέτρα, η κυβέρνηση συμμορφώνεται, χωρίς να προβάλει καμία σοβαρή αντίδραση, ισχυρίστηκε μάλιστα η ότι συναινεί η πλειονότητα των πολιτών, ισχυρισμός που προβάλλεται από τον Πρωθυπουργό λέγοντας πως δεν αντιδρούν τα συνδικάτα στην Ελλάδα την κατανοούν και τη στηρίζουν, Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι διαψεύδουν τον ισχυρισμό του Πρωθυπουργού και έχουμε την πεποίθηση ότι θα διαψευστεί ακόμα πιο δυναμικά και το επόμενο διάστημα, Ως επιστέγασμα της υποτιμητικής για τη χώρα μας συμπεριφοράς των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών παραγγέλνουν αυτές οι χώρες στην κρίσιμη συνεδρίαση που θα γίνει όπου θα συζητηθεί και νέο πακέτο μέτρων. Στη συνεδρίαση αυτή δεν θα συμμετέχει ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών και αυτό σημαίνει εφαρμογή του τρίτου σταδίου της επιτήρησης. Είναι μια τακτική των κυρίαρχων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που υποβιβάζει τη χώρα μας στη θέση του απόβλητου. Πρόκειται για την επιβολή μιας ιδιόμορφης οικονομικής κατοχής εις βάρος της χώρας μας. Αν πραγματικά εννοούσε ο πρωθυπουργός αυτά που λέει κατά καιρούς ότι χάνουμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας με τις εξελίξεις στην οικονομία ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για να απαντήσει σε αυτή την περιφρονητική στάση των εταίρων μας στην ΕΕ. Αν ήθελε η κυβέρνηση ακόμη και τώρα θα μπορούσε να βρει συμμαχίες, γιατί ολοένα και περισσότεροι λαοί στην ΕΕ αντιλαμβάνονται ότι αυτή η σκληρή αντιμετώπιση των εργαζομένων αφορά και στους ίδιους καθώς έρχεται και η δική τους σειρά».
Ο κ. Καλομοίρης αναφέρθηκε στα μέτρα της κυβέρνησης που έχουν ως στόχο την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, την μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων που στόχο έχουν την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας «χωρίς επενδύσεις και συσσώρευση γνώσης».
Αναφέρθηκε στην τοποθέτηση του ευρωπαίου τοποτηρητή και στην ανάθεση κυρίαρχου ρόλου στο ΔΝΤ τονίζοντας ότι «οι Γερμανοί κυρίως έχουν πεισθεί ότι το Ελληνικό πρόβλημα είναι εν μέρει και δικό τους και άρα κάτι θα πρέπει να γίνει για να αντιμετωπισθεί. Ένα μέρος του δημόσιου χρέους το χρωστάμε στις γερμανικές εταιρείες και τράπεζες». Κατήγγειλε τον πρωθυπουργό ότι προεκλογικά μιλούσε και υποσχόταν αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού και κατηγορούσε τον τότε πρωθυπουργό για αντιλαϊκή και άδικη πολιτική εφόσον μιλούσε για πάγωμα μισθών.
«Με την τελευταία του απόφαση δεν θα δοθεί καμία αύξηση σε κανένα και μάλιστα βρισκόμαστε υπό την απειλή τριετούς παγώματος σύμφωνα με τους ισχυρούς της ΕΕ και μείωση της πραγματικής αξίας των μισθών, γιατί έχουμε και περικοπή των επιδομάτων» ενώ την ίδια στιγμή όπως είπε παρατηρούνται υπερκέρδη των τραπεζών. Έκανε λόγο για μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων, για άδικη φορολογική πολιτική που φορτώνει τα βάρη στους μισθωτούς, που επιβαρύνει τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Κάλεσμα σε απεργία

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην πολιτική της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό που οδηγεί στο σύστημα των τριών πυλώνων και αναφέρθηκε στις απεργιακές κινητοποιήσεις απέναντι στο νομοσχέδιο Γιαννίτση «που ήθελε να επιβάλει τα μέτρα που έρχονται σήμερα σε ακόμη πιο άδικη μορφή κατά των εργαζομένων. Ο πρώτος πυλώνας βασική σύνταξη 350 ευρώ, ο δεύτερος σε ανταποδοτική βάση, εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, επαγγελματικά ταμεία και ο τρίτος η ιδιωτική ασφάλιση. Και στο χώρο της ασφάλισης βλέπουμε εγκατάλειψη του κοινωνικού χαρακτήρα και προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης. Αυτές οι επώδυνες εξελίξεις θεωρούμε ότι δημιουργούν το έδαφος για μια αποτελεσματική δυναμική παρέμβαση της αριστεράς, ευρύτερα του ΣΥΡΙΖΑ, μια παρέμβαση που μπορεί να συμβάλλει για να οργανωθούν αγώνες αντίστασης για να ανατραπεί αυτή η πολιτική» και κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση στις 24 Φλεβάρη «όπου δίνουμε όλες τις δυνάμεις για να έχει επιτυχία αυτή η απεργία».

πηγή: Παρατηρητής της Θράκης

Ερώτηση για τις νέες καταστροφικές πλημμύρες στον Έβρο κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής


ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΕΒΡΟΥ. Ν.Χουντής: Να σταματήσει η ντροπή των «μοιραίων» ετήσιων καταστροφών - Τα μικρά διάσπαρτα έργα έχουν αποτύχει

Στην ερώτησή του, τονίζει τις επαναλαμβανόμενες πλημμύρες σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «Ακόμη μια χρονιά επαναλαμβάνεται το γνωστό σκηνικό στην περιοχή του Έβρου, όπου τις τελευταίες μέρες σημειώνονται ξανά εκτεταμένες πλημμύρες προκαλώντας μεγάλες καταστροφές. Ο νομός έχει κηρυχθεί πάλι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Εκατόν πενήντα χιλιάδες στρέμματα γης έχουν κατακλυστεί από τα νερά των ποταμών Έβρου και Άρδα, χωριά έχουν πλημμυρίσει, η σιδηροδρομική σύνδεση με την περιοχή έχει διακοπεί.»

Σχολιάζοντας τα αντιπλημμυρικά έργα, που έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή μέχρι σήμερα, τα χαρακτηρίζει «μικρά, διάσπαρτα, ανεπαρκή και ως σπατάλη πόρων» τονίζοντας ότι «Στην περιοχή έχουν πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Interreg και του Περιφερειακού Επιχειρησιακού προγράμματος Αν.Μακεδονίας - Θράκης αντιπλημμυρικά έργα μικρά και διάσπαρτα, τα οποία όπως αποδεικνύεται είναι ανεπαρκή να ανταποκριθούν στις ανάγκες της περιοχής.» Συνεχίζοντας αναφέρει ότι: «κάθε χρόνο χάνονται περιουσίες, καταστρέφεται η παραγωγή της περιοχής κι ότι τα μικρά διάσπαρτα αντιπλημμυρικά έργα έχουν αποτύχει και στην ουσία έχουν σπαταληθεί πόροι»

Και καταλήγει καλώντας την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία για να «να συντονίσει τα συνορεύοντα κράτη Ελλάδα-Βουλγαρία-Τουρκία προκειμένου να επενδύσουν σοβαρά και να σταματήσει η ντροπή των «μοιραίων» ετήσιων καταστροφών.»

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Ο ετήσιος Χορός του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ροδόπης



ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Σάββατο 20 Φλεβάρη είπαμε να μαζευτούμε για να το "ρίξουμε λίγα έξω".
Τόπος συγκέντρωσης η ταβέρνα "Τα Λαϊκά Προάστια" από τις 9 το βράδυ και όσο πάει.
Μαζί μας θα είναι ο Δημήτρης Βίτσας Γραμματέας της Κ.Π.Ε. του Συνασπισμού.

18/2, ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - Μπλόκο στα μέτρα της κυβέρνησης και στο Σύμφωνο Σταθερότητας - Απαντάμε με κοινούς αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη


Την Πέμπτη, 18 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:00 μ.μ. ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς πραγματοποιεί συγκέντρωση ενάντια στα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και το Σύμφωνο Σταθερότητας, στο γήπεδο του Πανελληνίου (Ευελπίδων 2).

Στη συγκέντρωση θα μιλήσουν ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και τα μέλη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπανιάς και Αντώνης Νταβανέλος.

To Γραφείο Τύπου

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Παρατεταμένη κράτηση αλλοδαπών στο κέντρο κράτησης της Βέννας Ροδόπης

Ερώτηση Ε.Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, Τ.Κουράκη, Ν.Τσούκαλη προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη

Σε έντονες αντιδράσεις που διήρκεσαν δύο μέρες προχώρησαν οι 104 μετανάστες, οι οποίοι έχουν απομείνει στο κέντρο κράτησης της Βέννας Ροδόπης και εξακολουθούν να κρατούνται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Αίτημά τους ήταν να αφεθούν ελεύθεροι όπως και άλλοι 30 κρατούμενοι στο κέντρο. Οι αντιδράσεις αντιμετωπίστηκαν με συλλήψεις και παραπομπές στο δικαστήριο 42 μεταναστών με τις κατηγορίες της στάσης και της πρόκλησης φθοράς δημόσιας περιουσίας.

Οι πιο πάνω κατηγορίες που αποδόθηκαν στους 42 μετανάστες αφορούν τη φωτιά που έβαλαν στα στρώματά τους, με σκοπό να εισακουστούν τα αιτήματά τους και να δείξουν την ανυπακοή τους στις εντολές των αστυνομικών οργάνων να τερματίσουν την αντίδραση τους. Η παραπομπή τους έγινε παρά το γεγονός ότι οι μετανάστες υποχώρησαν αμέσως μετά την εμφάνιση της αστυνομικής δύναμης χωρίς να χρειαστεί να ασκηθεί βία, όπως τουλάχιστον δήλωσε ο αναπληρωτής αστυνομικός διευθυντής Ροδόπης.

Επειδή τα γεγονότα στο κέντρο κράτησης της Βέννας συνιστούν έναν ακόμα κρίκο στη μεγάλη αλυσίδα του τρόπου αντιμετώπισης των μεταναστών στο πλαίσιο της ανύπαρκτης μεταναστευτικής πολιτικής στη χώρα μας,

ερωτάται ο κ. Υπουργός:

Σε ποιά νομιμοποιητική βάση συνεχίζουν να κρατούνται οι 104 αλλοδαποί στο εν λόγω στρατόπεδο; Έχει προηγηθεί για αυτούς προηγούμενη διοικητική κράτηση, για πόσο χρονικό διάστημα και ποιες είναι οι προϋποθέσεις ούτως ώστε να αφεθούν ελεύθεροι;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου

Τάσος Κουράκης

Νίκος Τσούκαλης

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνη για τις ανύπαρκτες επενδύσεις στη Θράκη


«Τρωκτικά» απέσπασαν τεράστια ποσά δημοσίου χρήματος για ανύπαρκτες «επενδύσεις»

Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων Π.Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Οικονομικών - Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας

Για μια 20ετία με τους αναπτυξιακούς νόμους 1892/1990, 2601/98 και 3299/2004 δαπανήθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά ως κίνητρα διενέργειας επενδύσεων. Η επιχορήγηση των επενδύσεων με κρατικά χρήματα έφτασε και ξεπέρασε το 60% του κόστους των παγίων με κύριο και δεσμευτικό σκοπό τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Η πραγματικότητα είναι απογοητευτική και σκανδαλωδώς προκλητική.

Πάνω από σαράντα εργοστάσια εγκαταλείφτηκαν στη Θράκη. Πολύτιμοι πόροι των φορολογούμενων εξανεμίστηκαν. Οι θέσεις εργασίας για τις οποίες διατέθηκαν οι επιχορηγήσεις δεν υλοποιήθηκαν ούτε για μια μέρα αφού ουδέποτε λειτούργησαν οι επιχορηγούμενες επενδύσεις.

Ενδεικτικά αναφέρονται οι επιχειρήσεις: Λιπάσματα Θράκης ΑΕ, Πλαστικά Κομοτηνής ΑΕ, Ο ΠΑΝ ΑΕ, ΒΙΟΜΕΚΑΤ ΑΕ, Ευρωπλαστική ΑΕ, Αθλητικά Όργανα Θράκης, Ελληνική Βιομηχανία Φίλτρων ΑΕ, Κλιματιστικά Βορείου Ελλάδος ΑΕ, ΛΑΣΑΚ ΑΕΒΕ.

Τα παραπάνω αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία σε μια συγκυρία κατά την οποία ο ελληνικός λαός, καλείται και πάλι να καλύψει ελλείμματα που άλλοι δημιούργησαν.

Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι Υπουργοί:

1. Σε πόσες και ποιες επιχειρήσεις ανακλήθηκαν αποφάσεις υπαγωγής στους ανωτέρω αναπτυξιακούς νόμους;

2. Σε πόσες και ποιες επιχειρήσεις δεν ανακλήθηκαν οι αποφάσεις υπαγωγής στους ανωτέρω επενδυτικούς νόμους, μολονότι η επιχορηγούμενη επένδυση εγκαταλείφτηκε;

3. Σε πόσες και ποιες επιχειρήσεις για τις οποίες ανακλήθηκαν οι αποφάσεις υπαγωγής στους ανωτέρω αναπτυξιακούς νόμους, ενεργοποιήθηκε η είσπραξη των καταβληθεισών επιχορηγήσεων με ανάλυση σε καταβληθέντα και τελικώς εισπραχθέντα από το Δημόσιο ποσά;

4. Αν θα δοθεί εντολή -και θα ελεγχθεί η εφαρμογή της- για κατεπείγουσα είσπραξη των παραπάνω επιχορηγήσεων ως δημοσίων εσόδων, όπως ορίζουν οι Νόμοι.

Ο ερωτών Βουλευτής

Παναγιώτης Λαφαζάνης

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με το Προεδρείο της ΑΔΕΔΥ.


Συνάντηση με το Προεδρείο της ΑΔΕΔΥ, με αφορμή τις τελευταίες εξαγγελίες της κυβέρνησης. Δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, το μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γ.Μπανιάς και το μέλος της Επιτροπής Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ Δ.Στρατούλης συναντήθηκαν με το Προεδρείο της ΑΔΕΔΥ, με αφορμή τις τελευταίες εξαγγελίες της κυβέρνησης.

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έκανε δηλώσεις:

Τα μέτρα που εξήγγειλε προχθές ο Πρωθυπουργός είναι κοινωνικά άδικα, εξοντωτικά για τους εργαζόμενους και είναι και αναποτελεσματικά.

Μας καλεί σε έναν κύκλο μεγάλων θυσιών χωρίς αντίκρισμα, σπρώχνει την ελληνική κοινωνία σε ένα βαθύ τέλμα. Η μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων θα ανοίξει την όρεξη και για μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα. Ήδη ο ΣΕΒ προχθές, παίρνοντας γραμμή από τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού, ανακοίνωσε ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία αύξηση, ακόμα και στον κατώτατο μισθό των 628 € μηνιαίως.

Η αύξηση των ορίων ηλικίας, με το αιτιολογικό του ότι αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, είναι μια βαθιά αντικοινωνική και απάνθρωπη μεθόδευση, που έρχεται να μας φέρει πολλά χρόνια πίσω, σε άλλες εποχές.

Εμείς είπαμε και πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της συνάντησης μας με τον Πρωθυπουργό ότι η μεγάλη μας ανησυχία δεν είναι τόσο η κρίση, όσο το ότι η κρίση αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνταγές που θα είναι πιο οδυνηρές από την ίδια την κρίση.

Ο Πρωθυπουργός επέλεξε να εφαρμόσει, τρεις μήνες μετά την εκλογή του, μια πολιτική ριζικά αντίθετη μ΄ αυτήν που εξήγγειλε προεκλογικά,. Εξαπάτησε τον ελληνικό λαό, εξαγγέλλοντας ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο απ΄ αυτό που εφήρμοζε η κυβέρνηση της Ν.Δ. Και σήμερα, μεταφράζει τη λαϊκή εντολή, να προχωρήσει σ΄ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, σε εντολή δημιουργίας ενός μεγάλου συντηρητικού συνασπισμού, με τη συναίνεση και συνενοχή της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ.

Απέναντι σ΄ αυτόν τον μεγάλο συντηρητικό συνασπισμό είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κοινωνικό συνασπισμό, με τις δυνάμεις εκείνες που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της αφύπνισης των εργαζόμενων και της κοινωνίας.

Γι αυτό βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Γιατί τα συνδικάτα θα παίξουν καθοριστικό ρόλο σ΄ αυτή την εξέλιξη. Και γιατί την ερχόμενη Τετάρτη θέλουμε να είναι μια σημαδιακή μέρα η απεργία της ΑΔΕΔΥ, όπου οι Έλληνες πολίτες να φύγουν από την αμηχανία και να ενώσουν τις φωνές τους με όλους εκείνους που λένε ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος, υπάρχει δρόμος εξόδου της χώρας από την κρίση, δεν μπορεί η χώρα και η ελληνική κοινωνία να γίνει το πειραματόζωο της Ευρώπης. Και το μήνυμα αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί. Θα είναι ένα μήνυμα τόσο προς την κυβέρνηση, όσο όμως και προς το νεοφιλελεύθερο Διευθυντήριο της Ε.Ε., Ένα μήνυμα και προς τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Δεν μπορεί να αντέξουμε μια πολιτική εξόντωσης των εργαζόμενων και της κοινωνίας, προς όφελος των τραπεζιτών, των μεγαλοβιομηχάνων, του μεγάλου κεφαλαίου, όλων όσων κέρδιζαν όλο το προηγούμενο διάστημα και θέλουν να αντιμετωπιστεί και η κρίση, η οικονομική κρίση ως μια ευκαιρία για αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των δυνάμεων του κεφαλαίου και εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα


Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις σχετικά με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού:

Τα μέτρα που χθες αιφνιδιαστικά εξήγγειλε η κυβέρνηση, πάνε την κοινωνία πολλά χρόνια πίσω. Διογκώνουν την ανεργία, διαλύουν το ασφαλιστικό, κάνουν αναδιανομή προς όφελος των πλουσίων, κερδίζουν μέρα με τη μέρα την υποστήριξη των πιο οπισθοδρομικών πολιτικών και οικονομικών κύκλων.

Ο κ. Παπανδρέου θυμήθηκε χθες τον κ. Σπράο και το «προσδόκιμο ζωής». Η κοινωνία, όμως, ζητά ποιότητα ζωής. Ζητά ζωή με αξιοπρέπεια και όχι επιβίωση.

Τα μέτρα εκτός από κοινωνικά άδικα είναι και αναποτελεσματικά. Δεν θα μειώσουν τα ελλείμματα.

Δεν θα μειώσουν τα χρέη.

• Η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, είναι μέτρο που παρατείνει τη ζωή των ασφαλιστικών ταμείων μόνο για λίγους μήνες.

Η προτροπή για εκποίηση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων επιστρέφεται στον κ. Παπακωνσταντίνου ως απαράδεκτη.

• .Το πάγωμα μισθών και η περικοπή επιδομάτων στο δημόσιο είναι μέτρο απολύτως αναποτελεσματικό και άδικο. Στέλνει μήνυμα και στον ιδιωτικό τομέα για γενικευμένο πάγωμα μισθών. Στραγγαλίζει την ήδη πιεσμένη αγορά, η οποία ασφυκτιά.

• Η μείωση του αριθμού και των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, σε μια στιγμή που οι κοινωνικές υπηρεσίες βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης, θα οδηγήσει στη περεταίρω απαξίωση του δημόσιου τομέα και στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου.

Τις επόμενες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα θα εργαστεί για να οικοδομηθεί ένα ευρύ κίνημα αντίστασης.

Θα αγωνιστεί για να γίνει κτήμα του λαού και αίτημα διεκδίκησης το εναλλακτικό σχέδιο της αριστεράς για την έξοδο από τη κρίση.

Τώρα που τελείωσαν τα επικοινωνιακά παιχνίδια και οι δραματοποιήσεις.

Τώρα που έπεσαν και οι τελευταίες μάσκες και οι προεκλογικές υποσχέσεις εγκαταλείφθηκαν οριστικά,

Τώρα που η κυβέρνηση επέλεξε πια, να έχει προνομιακούς συμμάχους την Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ, ήρθε η ώρα της κοινωνίας και των εργαζόμενων.

Καλούμε

  • τους εργαζόμενους να βγάλουν την χώρα από την κρίση. Να μπλοκάρουν τα μέτρα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Το σύνθημα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ να μπει σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σπίτι, σε κάθε σχολή, στους δρόμους του δίκαιου αγώνα των αγροτών.
  • την ηγεσία του ΚΚΕ να κάνει το βήμα και να ενισχύσει ενωτικούς αποτελεσματικούς αγώνες με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.
  • τον κόσμο και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν αντέχουν αυτή την άγρια επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων να μπουν με όλες τους τις δυνάμεις σε αυτό τον αγώνα.
  • τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, ώστε η απεργία τις 10ης Φλεβάρη να είναι σταθμός στον αγώνα για το μπλοκάρισμα των μέτρων της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
  • Τέλος καλούμε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις τις κοινωνίας, τους ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, να βρεθούν στο πλευρό των ανθρώπων που δοκιμάζονται. Δεν μας αξίζει μια Ελλάδα με ένα εκατομμύριο άνεργους και δύο ή τρία εκατομμύρια φτωχούς.

Αφού η κυβέρνηση δεν τολμά ή δε μπορεί να σηκώσει ανάστημα, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να το κάνει ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός με τους αγώνες του να τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες, να μπλοκάρει τα μέτρα ισοπέδωσης της κοινωνίας.

To Γραφείο Τύπου